Psychologia ogólna, psychologia rozwojowa, psychologia związków, rodziny, psychologia i rzeczywistość, zaburzenia psychiczne

PodstawowÂą metodÂą leczenia zaburzeĂą osobowoÂści jest psychoterapia grupowa i indywidualna, ktĂłrej efektywnoœÌ ocenia siĂŞ na okoÂło 40 – 64 %. Za najbardziej odpowiedniÂą formĂŞ oddziaÂływaĂą psychoterapeutycznych, bez wzglĂŞdu na kierunek teoretyczny, uwaÂża siĂŞ tzw. psychoterapiĂŞ wglÂądowÂą. Psychoterapia jest jedynÂą przyczynowÂą metodÂą leczenia. Powinna byĂŚ wspomagana terapiÂą rodzin lub ma³¿eĂąskÂą. Pozytywne rezultaty leczenia zale¿¹ g³ównie od dwĂłch zasadniczych elementĂłw: klinicznej postaci zaburzeĂą osobowoÂści oraz stopnia trwaÂłoÂści zaburzonych cech osobowoÂściowych, tzn. czy ustĂŞpujÂą wraz z wiekiem i doÂświadczeniem, czy teÂż utrzymujÂą siĂŞ aÂż do wieku dorosÂłego.
CzĂŞsto zdarza siĂŞ, Âże pacjenci z zaburzeniami osobowoÂści sÂą leczeni farmakologicznie, podobnie jak chorzy cierpiÂący na nerwicĂŞ. Przy niektĂłrych zaburzeniach osobowoÂści podawane sÂą leki przeciwlĂŞkowe, uspokajajÂące i obniÂżajÂące napiĂŞcie, leki psychotropowe.