Psychologia ogólna, psychologia rozwojowa, psychologia związków, rodziny, psychologia i rzeczywistość, zaburzenia psychiczne

Specyficzne dla tego typu osobowoÂści jest lekcewaÂżenie zobowiÂązaĂą spoÂłecznych, nie liczenie siĂŞ z innymi ludÂźmi i z powszechnie przyjĂŞtymi normami, zasadami etycznymi
i moralnymi. Niska tolerancja na frustracjê (czyli niezaspokojenie jakiejœ potrzeby, nieosi¹gniêcie jakiegoœ celu) ³¹czy siê z ³atwoœci¹ uruchamiania zachowaù agresywnych, czêsto maj¹cych charakter czynów gwa³townych. W myœleniu tych osób czêsto spostrzega siê tendencjê do pogardzania innymi ludŸmi i uznawania ich za winnych konfliktów, które sami spowodowali. W prze¿ywaniu nie pojawia siê poczucie winy i wstydu.
Ludzi z takÂą osobowoÂściÂą cechuje jeszcze:
niezdolnoœÌ do tworzenia silnych i trwa³ych zwi¹zków uczuciowych z innymi ludŸmi,
d¹¿enie do natychmiastowego zaspokojenia popêdów i potrzeb,
zmiennoœÌ i nietrwa³oœÌ d¹¿eù, s¹ nieobliczalni, sk³onni do dominacji,
nieumiejêtnoœÌ planowania odleg³ych celów, koncentracja na teraŸniejszoœci,
niezdolnoœÌ przewidywania skutków w³asnego postêpowania i wysuwania wniosków z doœwiadczeù,
swoisty brak wglÂądu („otĂŞpienie semantyczne”), brak zdolnoÂści oceny samego siebie,
nierozró¿nianie granicy miêdzy rzeczywistoœci¹ a fikcj¹, prawd¹ a k³amstwem,
brak lĂŞku,
nietypowa lub niezwykÂła reakcja na alkohol,
czĂŞste szantaÂżowanie otoczenia samobĂłjstwem,
tendencja do samouszkodzeĂą,
konflikty z prawem.
Ludzie z zaburzeniami osobowoÂści typu dyssocjonalnego zazwyczaj sÂą outsiderami. CzĂŞsto sÂą wraÂżliwi i Âłatwo ich uraziĂŚ. ÂŁatwo takÂże wybuchajÂą gniewem, nie kontrolujÂą przy tym swoich reakcji.
Zaburzenia te by³y dawniej okreœlane jako osobowoœÌ nieprawid³owa, antysocjalna, asocjalna, psychopatyczna(psychopatia), socjopatyczna(socjopatia).
Rozpoznawania osobowoÂści dyssocjacyjnej naleÂży dokonywaĂŚ niezwykle ostroÂżnie, zawsze wykluczajÂąc najpierw nerwicĂŞ, upoÂśledzenie umysÂłowe, organiczne zaburzenia osobowoÂści (charakteropatiĂŞ) i zespoÂły psychotyczne. Trzeba pamiĂŞtaĂŚ, Âże stwierdzenie jedynie zachowaĂą antyspoÂłecznych nie upowaÂżnia jeszcze do takiej diagnozy.